91/12/14
1:8 ص
بسم الله الرحمن الرحیم
در تاریکی بطن حوت نشسته ام
و رو به تو دارم
که اکنون، صاحب مصائب بزرگم
و شرمگین از چشم گشودن به آسمان دل ماهی... از چشم گشودن رو به تو...
اسیر ظلمت، فوق ظلمت ام؛
گرفتار خطاهای بی شمار... گرفتار لغزش های فراوان...
گرفتار پاپس کشیدن ها در راه تو... گرفتار خسته شدن ها و کنار کشیدن ها... .
در این عرصه ی مبهم
و در تاریکی های لایه لایه،
یونس وار تو را می خوانم
فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ
أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ
سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ
پیام رسان